„Przyślijcie do mnie swoich zmęczonych, biednych, uciśnionych, bezdomnych, tęskniących za wolnością…”
Gdyby Statua Wolności umiała czytać, pewnie bardzo by się zdziwiła, jak nieprzystający do dzisiejszych czasów jest fragment sonetu wmurowany w jej podstawę.
To właśnie dla tych powodów „skulone masy” (to dalszy ciąg cytatu) od ponad dwustu lat opuszczały swoje rodzinne ziemie i ciągnęły do Ameryki za chlebem, wolnością i godnym życiem. Niestety, już niedługo przygarnianie biednych może nie być częścią polityki imigracyjnej Stanów Zjednoczonych.
Department of Homeland Security już od kilku miesięcy szykował się do zaostrzenia przepisów w prawie imigracyjnym dotyczących tematu tzw. „public charge”, czyli ciężaru społecznego. Po opracowaniu nowych wytycznych i poddaniu ich pod publiczną debatę, w końcu ogłoszona została ostateczna wersja Ustawy o „public charge, która po wprowadzeniu w życie może potencjalnie odciąć drogę do zielonej karty tysiącom imigrantów, ponieważ w świetle prawa imigracyjnego znajdą się kategorii osób „inadmissible”, czyli „nie do przyjęcia”.
Bariera „public charge” nie jest czymś nowym w prawie imigracyjnym. Obecne przepisy wprowadzone zostały jeszcze w roku 1999. Osoby ubiegające się o emigrację do USA zawsze były poddawane ewaluacji pod kątem ich możliwości zatrudnienia i utrzymania się. Dotychczas zabezpieczeniem państwa amerykańskiego przed ewentualnymi nadużyciami ze strony imigranta był dokument I-864, czyli Affidavit of Support podpisany przez sponsora. Taki dokument praktycznie odcina osobie dostęp do programów pomocowych na przynajmniej 5 lat od otrzymania zielonej karty.
Po wprowadzeniu Ustawy, oficerowie imigracyjni i urzędnicy konsularni mają dodatkowo sprawdzać, czy imigrant lub jego rodzina dotychczas korzystali z takich programów socjalnych jak SSI, pomoc gotówkowa, SNAP (food stamps), bezpłatne ubezpieczenie medyczne Medicaid, lub specjalnych programów mieszkaniowych. Pomimo, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby nielegalny imigrant miał dostęp do jakiegokolwiek z tych programów, to możliwe jest, że korzystają z nich członkowie jego najbliższej rodziny, np. urodzone w USA dzieci. Otrzymywanie świadczeń publicznych np. przez dziecko przez okres łącznie 12 miesięcy w ostatnich 36 miesiącach może potencjalnie zaszkodzić rodzicowi starającemu się o zieloną kartę.
Do tej pory Department of Homeland Security prawie nigdy nie odrzucał aplikacji tylko na podstawie bariery „ciężaru społecznego”. Gdyby jednak tak miało być, w myśl nowej ustawy, imigrant, który zostanie uznany jako potencjalny „ciężar” będzie miał możliwość wpłacić weksel gwarancyjny o minimalnej wartości $8,100.
Nie ma powodu do obaw, że korzystanie z publicznych środków przez osoby, które obecnie posiadają legalny status będzie podstawą do deportacji albo, że uniemożliwi im otrzymanie amerykańskiego obywatelstwa. To nie jest treścią nowej ustawy. Wprowadzone zmiany mają na celu obudzić nową świadomość wśród osób ubiegających się o prawo przyjazdu i pobytu w tym kraju. Zgodnie z nową retoryką - Ameryka oczekuje od nich inicjatywy, ciężkiej pracy i samowystarczalności – ponieważ nie znajdą tu pieniędzy na przysłowiowej ulicy. Ustawa nie będzie działała wstecz. Nowe przepisy będą stosowane tylko wobec osób, które ubiegają się o wizy do USA lub o zieloną kartę i wejdą w życie o północy 15 października 2019. A ponieważ Ustawa wzbudza duży opór i oburzenie w środowiskach proimigracyjnych i żyjemy w państwie demokratycznym, kto wie, co się w międzyczasie może wydarzyć.
Daty rozpatrywania wiz imigracyjnych w sierpniu 2019
Pierwsza preferencja:
Niezamężne dzieci obywateli USA w wieku ponad 21 lat 07/01/2012
Druga preferencja:
A/ współmałżonkowie i niezamężne dzieci do lat 21 stałych rezydentów DOSTĘPNE
B/ dorosłe i niezamężne dzieci stałych rezydentów 01/01/2014
Trzecia preferencja:
Zamężne dzieci obywateli USA, wraz z rodzinami 06/22/2007
Czwarta preferencja:
Rodzeństwo obywateli USA, wraz z rodzinami: 10/01/2006
Mirosława Skowrońska,
slawkatransl@gmail.com
Kategoria: Porady > Imigracyjne
Data publikacji: 2019-08-28
