Państwo zezwala wszystkim podatnikom na wyłączenie pewnej części dochodu z obowiązku opodatkowania.

Spora większość wybiera standardowe odliczenie, którego kwota zależy od twojego statusu podatkowego. Dla tych, którzy ponieśli wysokie wydatki na leczenie, na odsetki hipoteczne, stanowe czy lokalne podatki, datki na organizacje charytatywne czy inne dopuszczalne wydatki, wyszczególnienie ich może zmniejszyć im opłatę podatków. Możecie Państwo być także uprawnionymi do odliczeń „znad linii” („above-the-line”).

IRS pobiera podatek od dochodu opodatkowanego. Prostym więc sposobem na zmniejszenie podatku jest redukcja podlegającemu mu dochodu. A można to osiągnąć przez odliczenia. Konkretny sposób, w jaki dokonuje się odliczeń zależy od indywidualnej sytuacji danej osoby. Istnieją dwie powszechnie stosowane metody odliczeń podatkowych: standardowa i szczegółowa.

Kwota odliczenia standardowego jest inna dla każdej z kategorii podatkowych i każdego roku dostosowuje się ją do poziomu inflacji. Większość podatników wybiera odliczenia standardowe, których można dokonać na każdym z trzech formularzy rozliczeń indywidualnych (1040EZ, 1040A, 1040).

Niektórym z podatników opłaca się bardziej śledzenie swoich wydatków i przechowywanie rachunków. Śledząc wydatki mogą oni znacznie zmniejszyć swój rachunek dla IRS przez zbieranie paragonów, rejestru wydatków oraz przez wypełnienie obszernego formularza 1040 i Schedule A. Skorzystają na tym osoby ponoszące duże wydatki w związku z leczeniem, odsetkami hipotecznymi, płaceniem podatków za dom, wpłatami na organizacje charytatywne. Rejestrując wydatki i wyliczając je na Schedule A, można uzyskać znacznie wyższą kwotę niż przy odliczeniu standardowym. Ale proszę pamiętać o bardzo ważnej rzeczy, kiedy wybierzecie Państwo odliczenia szczegółowe. Musicie posiadać odpowiednie dokumenty i rachunki, udowadniające odpisywane wydatki.

Przechodząc do kwestii ściśle podatkowych – nie każdy dolar wydany może być odjęty od dochodu. Prawo podatkowe ustanawia pewne progi, które podatnik musi przekroczyć, aby móc dokonać odliczeń.

Wydatki medyczne

Najpopularniejszym sposobem odliczania jakichkolwiek wydatków medycznych to wyszczególnianie ich na formie Schedule A (1040). Najczęściej jest to bardzo długa lista i samo jej spisywanie jest nużące i pracochłonne. Zanim ją więc sporządzimy, dobrze jest wiedzieć, że odliczać można tylko wydatki przekraczające 10% naszego dochodu brutto (osoby, które przekroczyły 65 lat, mogą sobie odpisać wydatki medyczne już od 7% ogólnego zarobku). Dla przykładu 10 procent z $75,000 to $7,500. Zatem osoba zarabiająca $75,000 może odliczyć sobie wydatki medyczne dopiero, jeśli przekraczają one sumę $7,500 i może odliczyć tylko te, które ten limit przekroczą. Wszystko co jest wydane poniżej tej kwoty nie może być zgłoszone w celach otrzymania ulg podatkowych. Do wydatków medycznych, które można uwzględnić w zeznaniu podatkowym kwalifikują się opłaty za usługi medyczne (diagnoza, kuracje, zabiegi, badania laboratoryjne, profilaktyka itp.). Z leków można uwzględnić tylko lekarstwa na receptę. Można też odliczyć koszty ubezpieczenia medycznego oraz koszty dojazdu do laboratorium, lekarza, do szpitala lub na terapie medyczne, zarówno samochodem (z parkingiem), jak i środkami transportu publicznego. W 2015 roku Urząd Podatkowy pozwala nam odpisać $0.23 za każdą przejechaną milę. Nie zapominajmy tylko o przechowywaniu rachunków za bilety autobusowe lub na przykład za opłacony parking.

Podatki redukujące podatki

Dużym odliczeniem związanym z domem są podatki od nieruchomości. Podatki te można odliczać co roku, dopóki posiadamy dom. Ale jeśli jest to Państwa pierwszy rok podatkowy w tym domu, to poszukajcie umowy wręczonej wam wraz z aktem sprzedaży. Znajdziecie tam dodatkową informację dotyczącą podatków. Kiedy nieruchomość została Państwu przekazana przez sprzedającego – rok podatkowy podzielono między was, więc każdy płacił tylko tą część podatków odpowiadającą okresowi, przez który posiadał dom. Państwa część podatków w pełni podlega odliczeniu. I tu muszę was przestrzec przed pewną kwestią. Jeśli na umowie ze sprzedającym podana jest kwota, którą zapłaciliście na zaliczki na przyszłe podatki, nie podlega ona odliczeniu. Możecie odliczyć jedynie podatki płacone przez kredytodawcę z konta depozytowego (escrow account) należytemu poborcy podatkowemu.

Przykładowo: kupujecie dom 1 lipca. Podatek od nieruchomości ma być zapłacony do 1 stycznia każdego roku. W momencie finalizacji sprzedający miał już zapłacony podatek za cały rok w wysokości $1000. Zwracacie więc mu połowę wartości rocznego podatku, ponieważ będziecie właścicielami przez ostatnie sześć miesięcy roku. $500 tego zwrotu jest podane na umowie.

Dokument finalizacji pokazuje również, że przedpłaciliście kolejne $500 kredytodawcy jako zaliczkę na podatek na następny rok. $500 zwrócone sprzedającemu podlega odliczeniu w tym roku, ale $500 zatrzymane jako zaliczka nie może zostać odliczone aż do następnego roku.

Odsetki

Będąc posiadaczami domu otrzymują Państwo roczne zestawienie odsetek hipotecznych. I zauważyliście zapewne, że spłatę kapitału reprezentuje najmniejszy kawałek. Największa część to odsetki pobrane przez kredytodawcę. To dlatego aż 30 lat musimy czekać, by stać się pełnoprawnymi właścicielami domu. Przez cały ten czas będziemy jednak mogli użyć odsetek do zmniejszania wysokości podatku.

Odsetki hipoteczne to jedna z ostatnich indywidualnych ulg, na jaką zezwala prawo amerykańskie, wykorzystajmy więc to. Kwotę odsetek podaną przez kredytodawcę podajemy w linii 10 Schedule A na formularzu 1040.

W tej samej części Schedule A wpisujemy także punkty. Punkty to procent wartości kredytu płacony jako jednorazowa opłata za udzielenie kredytu lub obniżenie stopy procentowej. Punkty nazywane są też opłatami początkowymi kredytu, maksymalnym potrąceniem kredytowym, zniżką kredytu lub punktami zniżkowymi. IRS ma pewne wytyczne dotyczące odliczania punktów, ale w wypadku większości podatników punkty są w pełni odliczane w roku, w którym zostały zapłacone.

Co nie podlega odliczeniom

Przy tych wszystkich możliwych odliczeniach związanych z domem, jest ciągle parę rzeczy, za które musismy sami zapłacić. Zauważyli Państwo pewnie, że część spłaty kredytu jest przeznaczana na depozyt, z którego bank spłaca ubezpieczenie nieruchomości. Niestety te opłaty na ubezpieczenie nie są odliczane. Nie odlicza się też składek na ubezpieczenie hipoteki FHA, opłat wspólnoty mieszkaniowej, dodatkowych spłat kapitału, kosztów serwisu sprzątającego, deprecjacji domu i opłat za media.

Nawet jeśli musimy płacić za prąd czy chłopcu z drugiego końca ulicy za koszenie trawnika, ciągle jest to mała cena za własny dom i wszystkie ulgi podatkowe z nim związane.

Odpisy charytatywne

Możemy odpisać sobie od dochodu różne dotacje na cele charytatywne. Bez rachunków możemy odliczyć cotygodniową ofiarę na Kościół, w tym przypadku IRS daje nam ulgę w wysokości 250 dolarów rocznie. Na wszystkie inne odpisy (datki pieniężne, ubrania, sprzęt domowy) na cele charytatywne musimy posiadać rachunki z organizacji charytatywnych, których nie załączamy do rozliczenia, ale musimy pokazać w przypadku kontroli Urzędu Podatkowego.

Straty losowe

Możemy także odpisać od dochodu straty losowe, takie jak wypadki samochodowe, zniszczenia ze względu na sztorm, pożar, powódź, wandalizm czy kradzież. Będziemy do tego potrzebowali sporo dokumentów, gdzie musimy przedstawić datę zdarzenia, szczegółową listę zniszczeń, wartość rynkową przed i po stracie, oryginalną cenę majątku zniszczonego lub skradzionego, kwotę rekompensaty, którą wypłaciło ubezpieczenie. 

Dodatkowe odpisy

Do takich wydatków zaliczają się tzw. “ job expenses”, czyli koszty związane z wykonywaniem naszej pracy. Ale przestrzegam, że tu należy być ostrożnym. Narzędzia lub urządzenia, które kupujemy i odpisujemy muszą nam być naprawdę niezbędne w wykonywaniu naszego zawodu i pracodawca wymaga byśmy je posiadali. Możemy je odpisać tylko wtedy, gdy nasz szef nie zwraca nam za nie pieniędzy. Nie można wydatków związanych z dojazdem do pracy oraz powrotem do domu wykorzystać do odpisu, natomiast możemy to zrobić z kosztami związanymi z jazdą samochodem, taksówką, a nawet autobusem w godzinach pracy w ramach wykonywania obowiązków służbowych. Parkingi, bramki na autostradach, dojazdy do pracy, bilety na pociąg, autobus itd. Wszystko to się kwalifikuje, częściowo nawet posiłki, hotele, samolot, o ile przebywaliśmy na wyjeździe przez co najmniej jedną noc, oczywiście w interesach naszego pracodawcy.

Mają Państwo także prawo do odliczenia sobie kosztów za kursy dokształcające, szkolenia, seminaria i podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych. Do odpisów związanych z pracą możemy także zaliczyć zakup odzieży i obuwia potrzebnego do wykonywania naszych obowiązków. Jednak w tym przypadku nie może to być odzież i obuwie, które możemy wykorzystać prywatnie, do codziennego wyjścia z domu. Pamiętajcie Państwo, że muszą to być rzeczy specjalistyczne, jak np.: uniform, odzież, buty robocze itp.

Do odpisów kwalifikują się także składki odprowadzanie do związków zawodowych oraz niektóre koszty prawne. W tym przypadku musimy pamiętać, że nie wszystkie. Nie możemy tego zrobić w przypadku adwokatów i spraw imigracyjnych oraz karnych. Czyli jeśli ponieśliśmy wydatki na adwokatów, musi to być ściśle powiązane z naszą pracą.

Jeśli poszukiwali Państwo pracy w 2015 roku i posiadają rachunki za te wydatki, to mogą je Państwo również odpisać od swojego dochodu. Pamiętajmy tylko, że musiało to być poszukiwanie pracy w tym samych zawodzie. Wydatki na poszukiwania pierwszej pracy nie kwalifikują się. Możemy tu sobie odliczyć: żywność, noclegi i transport (jeśli poszukiwania odbywają się poza domem), opłaty za taksówkę, opłaty agencji zatrudnienia oraz koszty drukowania resume, wizytówek czy znaczków pocztowych.

Wielu z Państwa zapewne nie wie, że możemy odliczyć od podatku nawet koszty przygotowania rozliczenia czy opłatę za skrzynkę w banku.

Nie wszystkie te poniesione koszty są odejmowane w całości od dochodu. Koszty poszukiwania pracy są limitowane do wysokości 2% dochodu brutto, czyli możemy je odpisać powyżej 2% naszych zarobków.

Posłużę się tu kolejnym przykładem. 2 procent z $75,000 to $1,500, czyli osoba zarabiająca tą określoną sumę $75,000 może odliczyć wyżej wymienione wydatki dopiero wtedy, gdy przekroczą one sumę $1,500. Wszystko co jest wydane poniżej tej kwoty nie może być zgłoszone w celach otrzymania ulg podatkowych.

Koszty opieki nad dzieckiem

Do odpisów możemy także włączyć wydatki ponoszone za przedszkole lub opiekę nad naszym dzieckiem poniżej 13 roku życia, lecz tylko w sytuacji, jeżeli oboje rodziców pracują lub jedno z nich studiuje, ewentualnie jest osobą bezrobotną i szuka pracy. W tym przypadku każde przedszkole powinno wystawić nam odpowiedni dokument zawierający sumę pieniędzy przez nas wydaną na czesne, adres oraz Tax ID Number. Jeżeli naszym dzieckiem opiekuje się osoba prywatna, to musimy podać jej numer Social Security, adres zamieszkania oraz kwotę wypłaconych pieniędzy; opiekunka również musi się z tego rozliczyć.

Odpisać możemy także koszty nauki naszych dzieci, ale w tym przypadku w grę wchodzą tylko opłaty za studia, nie możemy tego zrobić w przypadku szkoły podstawowej i średniej.

Odliczenia “znad linii”

Nazwa pochodzi od ich umiejscowienia na formularzu: można je znaleźć na pierwszej stronie formularza 1040, tuż ponad linią, gdzie podaje się dochód brutto.

Uprawnieni podatnicy, niezależnie od tego czy wybrali odliczenia szczegółowe czy standardowe, mogą skorzystać z tych ulg.

Nauczyciele oraz inni profesjonaliści pracujący przynajmniej 900 godzin w publicznych lub prywatnych szkołach podstawowych lub średnich mogą odciągnąć do $250 od kosztów poniesionych na książki, pomoce naukowe, oprogramowanie komputerowe, komputer oraz inne materiały klasowe.

Jeśli ktokolwiek z Państwa musiał się przeprowadzić w 2015 roku, by podjąć nową pracę lub został przeniesiony służbowo, to IRS pozwala w takich przypadkach na odliczenie kosztów przeprowadzki. Pamiętajmy jednak, że tylko i wyłącznie wtedy, gdy pracodawca nie zwraca nam tych kosztów. Aby zakwalifikować się do odliczenia, odległość do nowej pracy musi wynosić co najmniej 50 mil od poprzedniego miejsca zamieszkania. Pracownik musi przepracować na nowym miejscu co najmniej 39 tygodni w przeciągu 12 miesięcy po dacie przeprowadzki. Jeśli używamy własnego pojazdu to możemy odliczyć 23 centy za milę jazdy własnym pojazdem plus opłaty za parkowanie i opłaty za przejazd. Kwalifikując się od tego odpisu można odliczyć koszty pakowania, koszty transportu związane z zatrudnieniem firmy organizującej przeprowadzkę, ubezpieczenia na czas przeprowadzki, koszty transportu naszych zwierząt domowych oraz przechowania mienia do 30 dni w czasie przeprowadzki. Do kosztów przeprowadzki nie można wliczyć kosztów posiłków, kosztów poszukiwania mieszkania, kosztów związanych z zerwaniem umowy o wynajem na starym miejscu zamieszkania. Uczulam, że przeprowadzka nie może nastąpić przed znalezieniem nowego miejsca pracy, ani po roku od tej daty.

Można także odpisać sobie oszczędności złożone na koncie emerytalnym IRA. W tym roku możemy sobie odpisać wpłaty na tradycyjne konto emerytalne do $5500 plus dodatkowe $1000 dla osób, które ukończyły 50 lat. Uczulę tylko, wpłata na konto IRA jest odpisem podatkowym tylko wtedy, gdy nie mają Państwo w pracy programu emerytalnego.

Mamy pełne prawo odpisać także odsetki od pożyczki studenckiej, wpłaty na konto oszczędnościowo-medyczne oraz zapłacone współmałżonkowi alimenty.

Katarzyna Łagodzka - Ginsburg

Kategoria: Porady > Podatki

Data publikacji: 2016-02-22