Nie będzie przesadą, jeśli powiemy, że dla milionów osób paszport amerykański to najbardziej upragniony dokument na świecie. Warto poznać jego historię, wypełniając formularz DS-11, czyli Application for a US Passport.
Pierwsze amerykańskie paszporty wydane zostały krótko po Rewolucji Amerykańskiej, czyli wojnie o niepodległość, która toczyła się w latach 1765 do 1783. Wydrukowano je w roku 1789 dla małej grupy obywateli młodego państwa, towarzyszących Benjaminowi Franklinowi w jego wyprawie z misją dyplomatyczną do Francji. Pierwszy paszport wzorowany był na dokumentach rządu francuskiego i była to karta z ręcznym opisem osoby, która była jej posiadaczem. Aż do I Wojny Światowej paszport amerykański wyglądem przypominał współczesne świadectwo szkoły średniej o rozmiarze 11 na 17 cali. Była to karta, której górna część zawierała imię i nazwisko właściciela i dodatkowe ważne informacje o nim. Znajdowało się tam miejsce np. na listę przebytych szczepień, imiona członków rodziny lub służby mogącej towarzyszyć danej osobie w podróży. W lewym dolnym rogu opatrzona była czerwoną woskową pieczęcią Departamentu Stanu.
Ciekawostką może być fakt, że w tamtym okresie historycznym większość państw Europejskich żądała, aby obywatele USA wjeżdżający na ich teren okazywali się paszportem, podczas gdy Rząd Stanów Zjednoczonych długo nie stawiał w stosunku do nich takiego samego wymogu. Sytuacja zmieniła się w okresie Wojny Cywilnej i później w czasie I Wojny Światowej, kiedy to dla bezpieczeństwa państwa posiadanie paszportu zostało narzucone przez Prezydenta. W latach 1810 – 1910 rząd amerykański wystawił ok. 500,000 paszportów, z których wiele było paszportami zbiorowymi lub rodzinnymi. Głównym posiadaczem każdego paszportu musiał być mężczyzna, chyba, że podróżowało samo dziecko lub dziecko i jego matka. Wtedy paszport dla siebie i dziecka otrzymywała matka. Kobietom wolno było posiadać indywidualny paszport dopiero od roku 1920. W tym samym roku na posiedzeniu Ligi Narodów ustalone zostały pewne międzynarodowe standardy dotyczące wyglądu paszportów. Pomimo, że Stany Zjednoczone nie były członkiem Ligi, dostosowały się do ustaleń innych państw i na podstawie Ustawy Paszportowej z roku 1926 powstał współcześnie używany typ paszportu. Była to książeczka o sztywnej czerwonej okładce z małym okienkiem, przez który widoczny był numer seryjny dokumentu. Wewnątrz znajdowała się fotografia i dane osobowe posiadacza i 32 puste strony na oficjalne pieczęcie stawiane przy wjeździe do innego państwa. Dodatkową innowacją wprowadzoną przez Ligę Narodów były wpisy w dwóch językach – angielskim i francuskim. Wiele lat później, w roku 1990 w amerykańskim paszporcie dodany został jeszcze język hiszpański, w ramach uznania statusu Puerto Rico, jako stanu Ameryki.
Ciekawym faktem jest, że w dalszym ciągu, w latach od 1921 do 1941 Stany Zjednoczone nie zawsze egzekwowały od przyjezdnych osób obowiązek posiadania paszportu przy wjeździe. Dopiero II Wojna Światowa zmieniła tę sytuację i od tego czasu obowiązuje prawo, które nie pozwala nikomu przekroczyć granicy Amerykańskiej bez paszportu, a zatrzymanie w takich okolicznościach traktowane jest jak przestępstwo kryminalne. Do dzisiaj, paszport amerykański zmieniał kolor 3 razy: od czerwonego przez zielony, do niebieskiego w roku 1970. W roku 1993 znowu na krótko zamienił się w zielony, by wreszcie na stałe zostać w kolorze niebieskim. Dzisiaj paszport zawiera cyfrową fotografię osoby oraz elektroniczny chip, odczytywalny przez specjalne maszyny.
Mirosława Skowrońska
Kategoria: Porady > Imigracyjne
Data publikacji: 2021-03-18
