Po wielu przygotowaniach, długiej podróży i niemałych kosztach, ostatnią rzeczą, której życzy sobie turysta wybierający się do USA, jest konfrontacja z Urzędnikiem Imigracyjnym podczas kontroli paszportowej.

Niestety dla wielu osób kontrola graniczna to jedno z bardziej stresujących życiowych doświadczeń. Czasami procedura przebiega gładko i kończy się na kilku pytaniach o cel wizyty zadanych przy okienku, ale zdarza się, że osoba przylatująca do USA zapraszana jest na tzw. „secondary inspection”, czyli szczegółowe przesłuchanie.

A wszystkiemu winien jest paragraf 214(b), który stanowi część Ustawy o Imigracji i, który jest „Biblią” dla pracownika Urzędu Imigracyjnego. Jego treść jest brutalnie prosta: „Każdego obcokrajowca zainteresowanego przekroczeniem granicy USA należy traktować, jako potencjalnego imigranta”. Czyli po prostu: przekonaj nas, że nie masz zamiaru do Ameryki emigrować i że nie zechcesz zamieszkać tu na stałe. Takie podejście do każdej osoby ubiegającej się o wizę do USA posiada wieloletnią tradycję. Od początku powstania Stanów Zjednoczonych, osoby przybywające na ten kontynent traktowane są w świetle prawa imigracyjnego, jako potencjalni imigranci.

W związku z tym, czy to ubiegając się o wizę turystyczną, czy przybywając do USA z wizą lub na Visa Waiver, podstawowym zadaniem turysty jest nie wzbudzić podejrzeń, że ma on zamiar porzucenia swojego kraju na rzecz życia w Stanach Zjednoczonych. Prawo imigracyjne wymaga, aby przybywający do USA „pokonał domniemanie” zamiaru osiedlenia się w Ameryce. Podejrzenia o planowaną emigrację lub o dłuższe pozostanie w USA może wzbudzić jakaś nieprzemyślana wypowiedź, niezbyt jasne oświadczenia dotyczące celu i długości planowanego pobytu, całkiem niewinny przedmiot znajdujący się w bagażu, np. ubranie robocze, wizytówka zakładu pracy, nadmierny zapas odzieży przewidzianej na dłuższy pobyt lub na różne pory roku.

Podczas przesłuchania drugiego stopnia służba graniczna może też zażądać przeszukania bagażu podręcznego i walizki, poprosić o odblokowanie telefonu lub komputera i sprawdzić ich zawartość. Niestety, odmowa odpowiedzi na pytania i brak współpracy z przesłuchującym oficerem, nie jest wyjściem z sytuacji. Ważne jest, aby nie dać się wyprowadzić z równowagi i nie przestraszyć.  Podczas rozmowy można przytoczyć argument silnych więzi ze swoim krajem, czego przykładem jest stała praca, dom, rodzina, i stabilna sytuacja finansowa. Niestety, ponieważ urzędnik imigracyjny posiada dużą swobodę decydowania o tym, czy osoba jest wiarygodna i czy kwalifikuje się do wkroczenia do na teren Stanów Zjednoczonych, „secondary inspection” może skończyć się zawróceniem z granicy i nieplanowaną podróżą powrotną.

Mirosława Skowrońska

Daty rozpatrywania wiz imigracyjnych w sierpniu 2020

Pierwsza preferencja:

Niezamężne dzieci obywateli USA w wieku ponad 21 lat                                         06/15/2015

Druga preferencja:

A/ współmałżonkowie i niezamężne dzieci do lat 21 stałych rezydentów                 07/01/2020

B/ dorosłe i niezamężne dzieci stałych rezydentów                                                  03/15/2016

Trzecia preferencja:

Zamężne dzieci obywateli USA, wraz z rodzinami                                                    05/08/2009

Czwarta preferencja:

Rodzeństwo obywateli USA, wraz z rodzinami:                                                       09/01/2007

Kategoria: Porady > Imigracyjne

Data publikacji: 2020-08-11