Jak z ostatnich wyroków sądowych wynika, imigrant, który nie jest w stanie zabezpieczyć sobie bytu i utrzymać się przy życiu na poziomie nie niższym, niż 125

8 czerwca 2016 roku, Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych 9 Okręgu (stan Kalifornia) wydał wyrok w sprawie: Erler przeciw Elrler. Było to zakończeniem sporu między rozwiedzionymi małżonkami, który może uczulić opinię publiczną na kwestię sponsorowania przez małżeństwo. Wyrok ten oznacza początek nowego kierunku w egzekwowaniu zobowiązań wynikających z formularza I-864 – Affidavit of Support, który jest niezbędnym dokumentem w procesie sponsorowania rodzinnego. Rok później, również w stanie Kalifornia zapadł podobny wyrok w kolejnych sprawach: Re Kumar i Liu v. Mund.  W obydwu sprawach rzecz dotyczy dokumentu imigracyjnego - Affidavit of Support i wynikających z niego zobowiązań.

 Affidavit of Support to oficjalnie kontrakt między sponsorem a Rządem Stanów Zjednoczonych, w którym sponsor gwarantuje imigrantowi wsparcie finansowe na poziomie nie mniejszym niż 125% federalnego progu ubóstwa. Dla imigranta oznacza to przede wszystkim brak dostępu do szeregu świadczeń pokrywanych z budżetu państwa, lub instytucji stanowych i lokalnych, takich jak Medicaid, food stamps lub pomoc gotówkowa. Umowa zawarta na druku I-864 pozostaje w mocy przez wiele lat, a wygasa dopiero w momencie uzyskania przez imigranta obywatelstwa USA, lub po wypracowaniu przez niego 40 kwartałów w systemie Social Security. Trzeba wiedzieć, że tylko te dwie sytuacje zwalniają sponsora od odpowiedzialności zawartych w treści druku I-864.  Następną okolicznością „usprawiedliwiającą” jest już tylko śmierć – imigranta lub sponsora.

Nie bez powodu potencjalni sponsorzy finansowi podchodzą do tego dokumentu z pewną rezerwą. Otóż, jak z ostatnich wyroków sądowych wynika, imigrant, który nie jest w stanie zabezpieczyć sobie bytu i utrzymać się przy życiu na poziomie nie niższym, niż 125% federalnego progu ubóstwa (co według danych na rok 2017 wynosi $15,075) ma prawo zażądać wsparcia finansowego od swojego sponsora.

Kiedy sponsor podpisuje Affidavit of Support, nie może przewidzieć jak potoczy się życie imigranta i jaki spotka go los. Może jest już w podeszłym wieku, a może dopadnie go poważna choroba i uniemożliwi mu pracę. Może zawarte małżeństwo się nie sprawdzi i zakończy się rozwodem. Jeśli imigrant znajdzie się w ciężkiej sytuacji finansowej i nie będzie w stanie zabezpieczyć sobie życia, to zgodnie z drukiem I-864 (część 8) ma prawo pozwać swojego sponsora do sądu i wyegzekwować wsparcie. Jak widać na przykładzie ostatnich spraw, prawo to przysługuje rozwodzącym się parom, małżonkom już po rozwodzie, lub będącym w separacji. Wyrok z 8 czerwca 2016 roku w sprawie Erler przeciw Erler stworzył w tej kwestii wyraźny precedens. W przypadku Liu v. Mund sąd dodatkowo stwierdził, że fakt, że żądający wsparcia partner nie szuka pracy i nie próbuje być finansowo niezależnym, nie przemawia na jego niekorzyść i nie ogranicza zobowiązań wynikających z Affidavit of Support.

Wobec takich precedensów, adwokaci radzą, aby przy rozwodzie, jeśli w grę wchodzi kwestia I-864, stawiać warunek, aby małżonek z zieloną kartą wystąpił najpierw o obywatelstwo, co zwolni sponsora od długoterminowej odpowiedzialności finansowej.

Mirosława Skowrońska

Daty rozpatrywania wiz imigracyjnych w  sierpniu 2017
Pierwsza preferencja:
Niezamężne dzieci obywateli USA w wieku ponad 21 lat- 12/22/2010
Druga preferencja:
A/ współmałżonkowie i niezamężne dzieci do lat 21 stałych rezydentów - 09/22/2015
B/ dorosłe i niezamężne dzieci stałych rezydentów - 11/01/2010
Trzecia preferencja:
Zamężne dzieci obywateli USA, wraz z rodzinami - 07/08/2005
Czwarta preferencja:
Rodzeństwo obywateli USA, wraz z rodzinami - 08/05/2004

Kategoria: Porady > Imigracyjne

Data publikacji: 2017-08-14