Niewidzialny zawód

Pilnują dzieci, opiekują się starszymi ludźmi, sprzątają, piorą, gotują, przyszywają oderwane guziki, pielą rabatki, przywożą zakupy, wyprowadzają na spacer pieski. Niektóre z nich zajęte są obowiązkami od rana do wieczora, siedem dni w tygodniu.

Mowa tu jednak nie o żonach, lecz o gosposiach domowych, kobietach wykonujących tę pracę zawodowo, które, pomimo że pracują tak jak każdy inny, to często oficjalnie wcale nie istnieją. Gosposie nie mają swoich związków zawodowych, z reguły nie prowadzi się dla nich listy płac, nie podpisuje umów o pracę, nie odprowadza podatków i składek na fundusz ubezpieczeń. Najczęściej zatrudnia się je „pod stołem”, ponieważ wiele z nich nie posiada wymaganego prawa do pracy, albo obu stronom taki układ odpowiada. Mało się o nich pisze, chyba że padły ofiarą humorów jakiejś pracodawczyni - celebrytki, takiej jak multimilionerka Leona Helmsley lub modelka Naomi Campbell.

Są to anonimowe mrówki-robotnice, nie oznacza to jednak, że nikt o nich nie pamięta. Otóż pamięta o nich bardzo ważny urząd - Department of Labor, który opracował na ich użytek dokument pod nazwą: Domestic Workers Bill of Rights, czyli mówiąc potocznie Karta Praw Gosposi.

Istnieje prawo, które chroni osoby wykonujące zawód gosposi domowej lub osoby do towarzystwa przed niesprawiedliwością i nadużyciami ze strony pracodawcy. Jeśli więc zatrudniona jesteś przez indywidualną osobę do pracy w domu, opieki nad dzieckiem lub starsza osobą i nie jest to zajęcie dorywcze, lecz stała posada, prawo to dotyczy ciebie. Bez względu na swój status w tym kraju, jesteś pod ochroną Ustawy o Sprawiedliwych Warunkach Pracy.

Prawo Pracy jest jednakowe dla wszystkich i chroni w ten sam sposób obywateli i legalnych rezydentów Stanów Zjednoczonych, jak i imigrantów bez ważnego statusu. A więc, jako gosposi domowej przysługuje ci:

Stawka, nie niższa od minimalnej stawki federalnej, czyli $9 na godzinę w Nowym Jorku lub $8.38 na godzinę w New Jersey.
Dodatek za nadgodziny, czyli za pracę powyżej 40 godzin w tygodniu. W przypadku osób mieszkających w miejscu pracy, są to 44 godziny.
Jeśli mieszkasz u swojego pracodawcy, masz prawo do 24 godzin odpoczynku od pracy w ciągu tygodnia, a jeśli w ten dzień pracujesz, przysługuje ci stawka za nadgodziny.
Po roku pracy masz prawo do przynajmniej 3 dni płatnych wakacji.
Masz prawo do regularnej cotygodniowej wypłaty, w formie czeku albo gotówki.
Pracodawca nie ma prawa zatrzymywać części twojej wypłaty z powodu spowodowanych przez ciebie zniszczeń lub pod innym pretekstem. Jedyne dopuszczalne potrącenia to składki na fundusz ubezpieczeniowy lub podatek. W tym przypadku masz prawo otrzymać pisemne rozliczenie takich potrąceń.

To tylko kilka przykładów. Po więcej informacji odsyłam na strony internetowe Departamentu Pracy w NY i NJ. Nie twierdzę, że gosposie są regularnie tyranizowane i wykorzystywane przez swoich pracodawców. Wiele z nich bardzo sobie chwali swoją pracę i jej warunki, zdarzają się jednak wyjątki i dobrze wtedy wiedzieć, że można się gdzieś poskarżyć.

Mirosława Skowrońska

Daty rozpatrywania wiz imigracyjnych w marcu 2016

Pierwsza preferencja:

Niezamężne dzieci obywateli USA w wieku ponad 21 lat - 08/08/2008

Druga preferencja:

A/ współmałżonkowie i niezamężne dzieci do lat 21 stałych rezydentów - 09/22/2014

B/ dorosłe i niezamężne dzieci stałych rezydentów - 05/22/2009

Trzecia preferencja:

Zamężne dzieci obywateli USA, wraz z rodzinami - 10/15/2004

Czwarta preferencja:

Rodzeństwo obywateli USA, wraz z rodzinami - 07/01/2003

Kategoria: Porady > Imigracyjne