16 marca 1999 r. Johana Reinharda i jego zespół archeologiczny odkryli w pobliżu szczytu Llullaillaco (wulkanu położonego na wysokości 6739 m na granicy Argentyny i Chile) trzy mumie dzieci Inków, dwóch dziewczynek i chłopca.
Llullaillaco leży na pustyni Atakama, najsuchszej niepolarnej pustyni na Ziemi. Ekstremalna suchość powietrza jest głównym powodem doskonałego zachowania mumii, gdyż zarówno suchość, jak i niskie temperatury zmniejszają tempo rozkładu ludzkiego ciała. Dzieci te były złożone w ofierze podczas religijnego rytuału Inków. Praktyka rytualnych ofiar w społeczeństwie Inków miała na celu zapewnienie zdrowia, bogatych zbiorów i sprzyjającej pogody. Podczas tego rytuału dzieci odurzono koką i alkoholem, a następnie umieszczono w małej komorze znajdującej się 1.5 metra pod ziemią, gdzie pozostawiono ich na śmierć. Wśród wielu przedmiotów znalezionych w grobach znajdowały się posągi wykonane z metali szlachetnych i tekstyliów. Narządy wewnętrzne były nadal nienaruszone, a jedno z serc nadal zawierało zamrożoną krew.
Najstarsza z mumii nazwana jest La Doncella, The Maiden lub „Dziewica z Llullaillaco”, jest to zmumifikowana 15-letnia dziewczynka. La Doncella została znaleziona ubrana w ceremonialną tunikę i ozdobiona nakryciem głowy z piórami, co było oznaką jej nowego statusu posłanki do niebios. Naukowcy twierdzą, że dziewczynka wypiła także likier kukurydziany, który prawdopodobnie ją uśpił i zmarła we śnie, a w ustach nadal znajdowały się fragmenty liści koki, którą Inkowie żuli, aby złagodzić skutki choroby wysokościowej. Podczas badania w jej płucach wykryto infekcję bakteryjną. Młodsza dziewczynka La niña del rayo miała około sześciu lat, to w nią uderzył piorun, powodując oparzenia na jej ciele, zwłaszcza twarzy i ramionach. Jej ciało było owinięte innym kocem, haftowanym w kolorze czerwono-żółtym. Wydaje się, że jej czaszka została celowo wydłużona. Ciało chłopca El niño, który w chwili składania w ofierze miał od czterech do pięciu lat, było ciasno owinięte, ponieważ niektóre jego żebra i miednica uległy przemieszczeniu. Najwyraźniej zmarł w wyniku stresu, ponieważ na jego ubraniu znaleziono wymiociny i krew. Wydawało się również, że w jego włosach pojawiła się inwazja gnid. Był jedynym dzieckiem, które było związane. Leżąc w pozycji embrionalnej, ubrany był w szarą tunikę, srebrną bransoletkę i skórzane buty, owinięty czerwono-brązowym kocem. Czaszka El niño była nieco wydłużona, podobnie jak czaszka La niña del rayo. Ze względu na sposób, w jaki był związany, uważa się, że mógł umrzeć w wyniku uduszenia. El niño został pochowany wraz z kolekcją małych przedmiotów, niektóre z nich przedstawiały elegancko ubranych mężczyzn prowadzących karawany lam. Głowę miał owiniętą wełnianą chustą.
Archeolodzy uważają je za jedne z najlepiej zachowanych mumii na świecie. W dniu 20 czerwca 2001 r. Argentyńska Krajowa Komisja ds. Muzeów, Pomników i Miejsc Historycznych uznała Dzieci Llullaillaco za narodową własność historyczną Argentyny. Od 2007 roku mumie można oglądać na wystawie w Muzeum Archeologii w argentyńskim mieście Salta.
Izabela Van Tassel
Kategoria: Ciekawostki
Data publikacji: 2024-06-14
