Weekend na lawendowych polach

Rozgrzana słońcem trawa, bzyczenie pszczół, orzeźwiający zapach lawendy…Kto z nas nie kocha lata na łonie przyrody! Zwłaszcza, gdy lato pachnie lawendą.

Ta niepozorna roślina o drobnych liliowych kwiatkach zrobiła olbrzymią karierę. Była źródłem olejków leczniczych, dodatkiem do sosów i nalewek i cennym składnikiem perfum. Wodą lawendową nasączano papier listowy a suszone kwiaty zaszywano w woreczkach i wkładano do szaf, aby odświeżały odzież i odstraszały mole.

Dziś kojarzy nam się raczej z babcinym kredensem, jednak przed wiekami kosmetyki i pachnidła z lawendą miały swoje stałe miejsce na damskich toaletkach. Nowy Jork czasów Gilded Age dosłownie odurzał lawendowymi aromatami. Wielbiono zapach lawendy kojarzony z urodą i niewinnością a jej kolor znaleźć można było wszędzie - od tapet, przez suknie dam po porcelanowe figurki i papier listowy. Sentymenty potrafią być silne i trwać naprawdę długo, zatem nie dziwi, że w Nowym Jorku i okolicach także współcześnie można znaleźć tak wiele farm, gdzie uprawia się lawendę. Ta niezwykłą choć skromna roślina najprawdopodobniej zawitała do Ameryki Północnej wraz z pierwszymi osadnikami. Jednak nie traktowano jej jak teraz - jako pachnącego przyjemnie kwiatka do doniczki idealnego do ozdoby tarasu, lecz jako potężne zioło, które miało leczyć niemal wszystkie choroby a nawet odganiać złe siły.

Początki uprawy lawendy sięgają czasów starożytnych. Roślina ta była najbardziej znana wśród mieszkańców krajów śródziemnomorskich i wykorzystywana przez nich do produkcji balsamów, kosmetyków, leków, a także w kuchni. Grecy najbardziej cenili lawendę za jej właściwości smakowe i kosmetyczne, a w szczególności za miód, który można było z niej pozyskać. Starożytni Rzymianie uznawali lawendę za roślinę leczniczą i antyseptyczną, odstraszającą szkodliwe owady. Wykorzystywali ją także podczas prania jako środek zapachowy. Lubowali się w olejkach używanych do kąpieli. To właśnie im zawdzięczamy dzisiejszą nazwę. Lawenda (Lavandula) wywodzi się od łacińskiego słowa myć, kąpać się – “lavo, lavare”.

W średniowieczu lawenda znana była głównie dzięki swoim właściwościom leczniczym, miała także znaczenie religijne. Damy dworu wykorzystywały lawendę chętnie i często - umieszczano ją pod pościelą i używano do odświeżania powietrza. Tradycją było sadzenie lawendy w pobliżu pralni, aby po wypraniu położyć ubrania na krzewach lawendy, by przesiąkły jej zapachem.

W okresie późnego renesansu uwielbiano zapach lawendy ale także cieniono j za właściwości lecznicze... Lawenda została uznana za niezawodną skuteczną przede wszystkim w leczeniu zakażeń i łagodzeniu dolegliwości bólowych. Dostrzeżono także jej wpływ na stany nerwowe i problemy z trawieniem. Sama Królowa Elżbieta I, która kochała lawendę, dodawała ją do herbaty, aby niwelowała jej częste migreny. Gdy wieść o tym dotarła do ludu, lawenda zaczęła być na potęgę sprzedawana na straganach i targowiskach jako „królewskie remedium na wszystko”.

Owo remedium znakomicie odnalazło się w glebie Ameryki Północnej. Zaczęli ją uprawiać w przydomowych ogródkach pierwsi osadnicy, szybko pokochali ją także Indianie. W XIX wieku lawenda trafiła do miast i talk zaczęła się jej wielka kariera na salonach. Biorąc pod uwagę olbrzymią popularność lawendy aż trudno uwierzyć, że na masową skalę zaczęto uprawiać ją w Stanach dopiero w latach…30tych XX wieku! Zbiegło się to w czasie, gdy powstało Herb Society of America które za swoje motto wzięło hasło „Herbs - for use and delight”. A cóż bardziej rozkosznego niż zapach świeżej lawendy? Szybko rozpoczęto z nią eksperymentować. Tak powstały „Buena Vista”, „Melissa”, „Royal Velvet czy „Sachet” i wiele, wiele innych odmian tego krzewu - jedne bardziej pachnące, inne większe, inne znów bardziej fioletowe a jeszcze inne - bardziej odporne na chłody.

Różnice w różnych odmianach lawendy z pewnością dostrzeżecie odwiedzając jedną z licznych farm, których tak dużo powstało w Nowym Jorku i New Jersey.

Większość z nich od czerwca do jesieni zaprasza na własnoręczne zbiory, niektóre proponują sesje zdjęciowe wśród krzewów, wizytę w bogato wyposażonym sklepie, degustacje lawendowej herbaty, miodu czy nalewki a także zapoznanie się z domowej roboty olejkami i perfumami. Dlatego jeśli lubicie zapach lawendy i chcecie poczuć się jak pod słońcem Prowansji brodząc po kolana w lawendowych polach, koniecznie tego lata wybierzcie się na jedną z obłędnie pachnących lawendowych farm! Ta wizyta z pewnością na długo w Waszej pamięci a także ..na waszych ubraniach! Nic się nie zmieniło - podobnie jak w średniowieczu także dziś lawenda ma tę niesamowitą umiejętność przenoszenia swej pachnącej magii na wszystko, co jej dotknie!