Bukiet na Dzień Kobiet

Nie ma chyba okazji, w której nie wypadałoby dać kwiatów. A już z całą pewnością nie jest nią przypadający już jutro Dzień Kobiet.

Na jego pochodzenie i obchodzenie poglądy można mieć rozmaite, jednak żadna z pań nie obrazi się przecież za okazały bukiet. A skoro tak, warto wiedzieć trochę o zasadach ich wręczania.

Najważniejsze pytanie brzmi: jakie kwiaty są dla kogo, bo tu o gafę najłatwiej. Przede wszystkim unikajmy chryzantem i kalii, które są silnie kojarzone ze śmiercią i doskonale nadają się na pogrzeb. Jeśli wręczymy je ukochanej, pozostanie nam liczyć na jej wyrozumiałość i poczucie humoru, jeśli jednak zaniesiemy je – nie daj Bóg – babci, to raczej frajdy jej nie sprawimy. Z osobami starszymi uważać też trzeba z innego powodu. Choć dziś już mało kto zwraca na to uwagę, to jeszcze kilkadziesiąt lat temu kolor i gatunek kwiatów miał ogromne znaczenie (patrz ramka). Czerwone róże dawano na przykład tylko wybrankom serca i takie obyczaje są dla wielu osób ciągle żywe. Uważajmy więc, żeby nie postawić osoby, którą darzymy szacunkiem w niezręcznej sytuacji.

Nieparzyste, nie w doniczkach

Co jeszcze? Jak kwiaty, to tylko cięte. Doniczkowe okazy, choćby nie wiadomo jak piękne, możemy sprezentować komuś, kto je kolekcjonuje lub osobie, z którą łączą nas naprawdę bliskie relacje, np. mamie czy babci. Lepiej jednak taki prezent zrobić raczej bez okazji, a 8 marca pozwolić naszym paniom poczuć się prawdziwymi kobietami i przynieść im pięknie przybrane świeże kwiaty cięte.

Niepisaną regułą jest też nieparzysta ich liczba w bukiecie. To nie żaden przesąd: 3,5 i 7 kwiatów łatwiej układa się w spójną kompozycję, ładniej też ona wygląda w końcowym efekcie. W niektórych środowiskach, o czym też warto pamiętać, dawanie parzystej liczby kwiatów zarezerwowane jest wyłącznie dla uroczystości pogrzebowych. Od tej reguły są oczywiście wyjątki: przestaje ona obowiązywać, gdy w bukiecie jest powyżej 20 kwiatów oraz gdy ich liczba coś symbolizuje, np. rocznicę ślubu czy jubileusz. W przypadku 8 marca jednak grajmy w nieparzyste.

Bez niespodzianek

Bukiety należy zawsze wręczać bez opakowania (wyjątkiem jest ozdobna folia), skierowany pąkami do góry. Jeśli wcześniej zamierzamy się przywitać, trzymamy bukiet w lewej dłoni i przekładamy go do prawej ręki tuż przed wręczeniem. Nie ma też sensu chowania kwiatów za plecami i szykowanie niespodzianki na siłę. Utrudnia to tylko zdejmowanie wierzchnich okryć, kwiaty i tak widać, a my tworzymy niezręczną sytuację bez wyraźnej potrzeby. Lepiej więc zachowywać się swobodnie i po prostu wręczyć bukiet w stosownej chwili, a z pewnością sprawi on nie mniejszą frajdę. To, co dzieje się z kwiatami po wręczeniu leży już w gestii obdarowanej i jeśli nie zostaniemy wyraźnie poproszeni o pomoc, nie wypada odbierać lub wyrywać bukietu z zamiarem potrzymania ani też gorączkowo myszkować po cudzym domu w poszukiwaniu wazonu. Zapamiętajmy więc, że nasza rola kończy się z chwilą, gdy kwiaty opuszczają nasze ręce.

Kwiaty pocztą

Na koniec jeszcze dwa słowa o wysyłaniu kwiatów. Ma to sens, gdy nie możemy wręczyć bukietu osobiście, a zależy nam na zaznaczeniu, że pamiętaliśmy o okazji. W takim wypadku jednak korzystajmy z wypróbowanych firm kurierskich czy kwiaciarni, nie zapomnijmy dołączyć bileciku z życzeniami, a przede wszystkim podpisać się. W przeciwnym wypadku efekt naszych starań będzie odwrotny niż zamierzaliśmy.

Kwiaty mówią za nas

Ich ilość, a nade wszystko gatunek i kolor jeszcze do niedawna były ważnym niewerbalnym środkiem komunikacji, który bezbłędnie informował obdarzoną osobę o naszych zamiarach i uczuciach. Wśród osób starszych ów kwiatowy kod obowiązuje do dziś.

Oto jego podstawowe elementy:

Biały – niewinność

Różowy – miłość

Czerwony – namiętność

Liliowy – niestałość

Niebieski – stałość

Zielony – nadzieja

Żółty – zazdrość

Srebrny – oziębłość

Fiołek – skromność

Niezapominajka – pamięć

Bratki – przyjaźń (tylko)