W kalendarzu amerykańskim dziś odbywają się obchody narodowego i religijnego święta, wspominającego postać Świętego Patryka - biskupa, który zakorzenił chrześcijaństwo w Irlandii.
Z okazji St. Patrick’s Day w miastach organizowane są wspaniałe parady, a przy kościołach - huczne zabawy taneczne z pokazami tradycyjnych tańców irlandzkich, a wszystko w kolorze zieleni i złota. Dzień, 17 marca szczególnie wyjątkowo obchodzony jest w Nowym Jorku. Irlandzkie parady kojarzą nam się z zielonymi kostiumami, muzyką, tradycyjnym tańcem, irlandzkim chlebem sodowym, piwem i whisky.
Warto wspomnieć, że pierwsza Parada Św. Patryka w Nowym Jorku ruszyła 17 marca 1762 roku, a dziś jest uważana za jedną z największych na świecie. -W 1948 r. paradę pierwszy raz uświetnił prezydent Stanów Zjednoczonych, którym był wówczas Harry Truman. Był to sygnał, że społeczność Irlandczyków się liczy. Duma Irlandczyków jeszcze wzrosła, gdy prezydentem USA został pochodzący z irlandzkiej katolickiej rodziny John F. Kennedy. W roku 1995 uchwałą Kongresu Stanów Zjednoczonych marzec został ogłoszony miesiącem irlandzkiej pamięci narodowej. Obecnie uroczystości odbywają się w ponad 100 amerykańskich miastach. Największa i najsławniejsza parada przechodzi nowojorską Piątą Aleją. Uczestnicy tradycyjnie zatrzymują się przy katedrze św. Patryka, a kardynał Nowego Jorku udziela im błogosławieństwa.
Paradę zawsze otwiera wielki marszałek, który co roku jest wybierany z grona zacnych obywateli Nowego Jorku o irlandzkim pochodzeniu. Na czele pochodu zwykle maszeruje kompania reprezentacyjna 69. Pułku Piechoty. Po nich rusza plejada strażaków, policjantów, orkiestr dętych, bębniarzy, grup tanecznych, szkół oraz przedstawicieli wszystkich grup etnicznych. Wszyscy w galowych strojach z dumnie powiewającymi chorągwiami, sztandarami i informacyjnymi transparentami. Wesołemu, barwnemu korowodowi towarzyszy dźwięk kobz, trąb, piszczałek i bębnów. Pierwszy raz pochód zatrzymuje się dopiero przy katedrze św. Patryka pomiędzy 50. i 51. przecznicą, na błogosławieństwo arcybiskupa.
Katedra w stylu neogotyckim to największa świątynia katolicka Ameryki Północnej. Spektakularna budowla z białego marmuru, z dwiema stumetrowymi wieżami, może pomieścić około 3 tysięcy wiernych. Od momentu zakończenia budowy w 1878 roku katedra jest siedzibą arcybiskupa Nowego Jorku.
Następne przystanki to trybuny gości honorowych przy Amerykańsko-Irlandzkim Towarzystwie Historycznym oraz przy Miejskim Muzeum Sztuki.
Udział w paradzie zobowiązuje nie tylko samych uczestników, ale i widzów. Spotkamy więc tam eleganckie damy w XIX-wiecznych sukniach, młodzieńców z wymalowanymi twarzami w potężnych zielonych kapeluszach i niemowlęta w wózkach powiewających pomarańczowo-zielonymi chorągiewkami. Najskromniejszym znakiem sympatii dla Irlandczyków jest zielona koniczynka przy ubraniu. Według legendy to właśnie za jej pomocą święty Patryk tłumaczył Celtom istnienie Trójcy Świętej.
Paradny pochód trwa do późnego popołudnia. Pełnoletni uczestnicy przemarszu po zakończeniu swoich pokazów spotykają się w pobliskich barach przy kuflu piwa lub szklaneczce irlandzkiej whisky. Najwytrwalsi przenoszą się później do największych nowojorskich klubów i pubów, gdzie zielone piwo leje się strumieniami w rytm skocznej irlandzkiej muzyki. Miasto żyje niezwykłą atmosferą irlandzkiego święta do samego rana. Wielkopostne nakazy tego dnia nie obowiązują, ludzie mogą pić, tańczyć, świętować i jeść tradycyjne danie – bekon z kapustą.
Istnieje również inny sposób obchodzenia Dnia Świętego Patryka, który wiąże się z USA. Raz do roku Chicago River zmienia kolor… na zielony. Tradycja rozpoczęła się w 1962 roku, kiedy kontrolerzy czystości używający barwników do wykrywania zanieczyszczeń uzmysłowili sobie, że zielona farba może być ciekawym sposobem uczczenia święta. W 2007 roku wypuścili do rzeki 100 funtów zielonej, naturalnej farby – to wystarczyło aby zachowała zielony kolor przez tydzień.
A kim był św. Patryk? To właśnie św. Patrykowi Irlandia zawdzięcza swój symbol - koniczynę. Według legendy za jej pomocą święty tłumaczył istnienie Trójcy Świętej. Dlatego też w Dniu św. Patryka koniczynę można spotkać niemalże wszędzie. Św. Patryk, żył na przełomie IV i V wieku, pochodził z Brytanii. W wieku 16 lat został porwany przez piratów i przewieziony na Zieloną Wyspę jako niewolnik. Według legendy Patryk zbiegł z niewoli i powrócił do Brytanii. Przebywając już w rodzinnym domu, miał proroczy sen, w którym Bóg nakazał mu powrócić do Irlandii i rozpocząć chrystianizację tego pogańskiego kraju. Patryk został duchownym, a w 432 roku przyjął święcenia biskupie. Wyruszył w swoją powtórną podróż do Irlandii, tym razem mając na celu nauczanie o Bogu. Szybko zjednał sobie Irlandczyków. Zamiast bowiem zwalczać pogańskie zwyczaje, włączał je do praktyk chrześcijańskich. I tak na przykład przy obchodach Wielkanocy pozwalał rozpalać ogniska, które od wieków symbolizowały bóstwa staroirlandzkie, a w krzyż Chrystusowy wkomponował znak słońca, tworząc tym samym tzw. krzyż celtycki. Ufundował 300 kościołów i ochrzcił ponad 120 tysięcy ludzi.
Kategoria: Ciekawostki
Data publikacji: 2016-03-17
