Wiele osób często nie wie, że kwalifikują się na program SNAP: Supplemental Nutrition Assistance Program, nawet, gdy trudna sytuacja jest tylko przejściowa.
Nie jest przyjemnie prosić o pomoc, ale czasem nie ma wyboru. Jeśli z niewielkiej renty albo emerytury nie da się przeżyć i opłacić wszystkich wydatków, może być tak, że nie wystarczy pieniędzy na najskromniejszy obiad. Z trudnej sytuacji mogą wtedy wybawić „kartki na żywność”, czyli popularne Food Stamps, a oficjalnie - świadczenia SNAP: Supplemental Nutrition Assistance Program. Wiele osób często nie wie, że kwalifikują się na ten program pomocowy, nawet, gdy trudna sytuacja jest tylko przejściowa. W rzeczywistości po pomoc mogą zwracać się zarówno osoby samotne jak i osoby rodziny nawet, jeśli posiadają dom lub samochód. Food Stamps nie są ograniczone tylko dla tych, którzy otrzymują świadczenia emerytalne, rentę inwalidzką lub zasiłek od państwa ( welfare), ponieważ czasami przysługują też osobom pracującym.
Po pomoc możesz zgłosić się nawet, jeżeli pracujesz, ale dochód twojej rodziny jest niższy niż 185% federalnego progu ubóstwa. W roku 2016 jest to kwota $1832 na miesiąc w przypadku jednej osoby, lub $2470 dla dwóch osób. Po ustaleniu dochodu brutto, następnym kryterium jest podliczenie miesięcznych wydatków na mieszkanie, opiekę nad dzieckiem, lub osobą chorą i niepełnosprawną, gaz, elektryczność, telefon, podatek za dom itp. Po podsumowaniu i odjęciu miesięcznych kosztów utrzymania ustalana zostaje kwota, która pozostaje w domowym budżecie na jedzenie. Nie może być to więcej niż $990 dla jednej osoby, $1335 dla dwóch osób, lub $1680 dla rodziny z jednym dzieckiem. Oprócz kryterium dochodów, stosowane też jest kryterium oszczędności posiadanych w gotówce lub w banku, a dopuszczalna kwota to $2250. Osoby pracujące, które otrzymują food- stamps, mają obowiązek utrzymać pracę i nie zmniejszyć dobrowolnie godzin zatrudnienia. Kwota przyznanej pomocy nie jest taka sama dla wszystkich, ponieważ zależy od kwoty netto, która pozostaje w rodzinnym portfelu po odliczeniu miesięcznych wydatków. Kalkulacja świadczenia, którą stosuje program jest dość skomplikowana, ale maksymalna pomoc przyznawana osobie samotnej to $194 na miesiąc, a np. rodzinie 3-osobowej: $511.
O program SNAP można się ubiegać osobiście w powiatowym biurze Pomocy Socjalnej ( County Board of Social Services) i nie należy go mylić z Administracją Social Security. Aplikację można też złożyć elektronicznie lub przez telefon. Po zaakceptowaniu aplikacji, Food Stamps będą dostępne w ciągu miesiąca. Wymaganym elementem w procesie rozpatrywania aplikacji jest rozmowa z pracownikiem programu. Jest to zazwyczaj rozmowa telefoniczna, o której urząd zawiadamia listownie. Celem rozmowy jest weryfikacja i ustne potwierdzenie informacji zawartych w aplikacji. Wymagane jest też przesłanie do biura kopii dokumentów, takich jak stanowe ID, potwierdzenie dochodów i wydatków, oraz statusu imigracyjnego. O pomoc nie można się ubiegać, jeśli nie posiada się statusu stałego rezydenta przynajmniej 5 lat. Pomimo potocznej nazwy - „food stamps” to nie kartki, ani znaczki, ani kupony, tylko plastikowa karta płatnicza, z którą wybieramy się na zakupy. Karta jest elektronicznie doładowywana raz w miesiącu na kwotę przyznanego świadczenia.
Mirosława Skowrońska
Daty rozpatrywania wiz imigracyjnych w grudniu 2016
Pierwsza preferencja:
Niezamężne dzieci obywateli USA w wieku ponad 21 lat -12/01/2009
Druga preferencja:
A/ współmałżonkowie i niezamężne dzieci do lat 21 stałych rezydentów - 02/22/2015
B/ dorosłe i niezamężne dzieci stałych rezydentów - 05/08/2010
Trzecia preferencja:
Zamężne dzieci obywateli USA, wraz z rodzinami - 02/15/2005
Czwarta preferencja:
Rodzeństwo obywateli USA, wraz z rodzinami - 12/22/2003
Kategoria: Porady > Imigracyjne
Data publikacji: 2016-12-12
