Cały obszar cechuje klimat umiarkowany górski, z temperaturami w dolinie Yosemite rzędu minus 3oC- plus 8oC (26-480F) w styczniu oraz 13oC-33oC (54-900F) w lipcu

Położenie geograficzne i klimat
Park narodowy Yosemite zajmuje powierzchnię 3030 km2 (748,542 akrów), położony jest w północnej Kalifornii, w górach Sierra Nevada, na wysokościach od 700 do 4000 m npm. Wysoko w górach temperatura jest niższa o 5-10oC w stosunku do dolin. Średnia miesięczna wielkość opadów wynosi zaledwie 0.76-3.3 cm (0.3-1.3 cala) w lecie oraz 5.3-15.7 cm (2.1 do 6.2 cala) zimą, średnia roczna opadów - 94.5 cm (37.2 cala). Park jest otwarty cały rok, aczkolwiek spore opady śniegu wykluczają z ruchu kołowego wysokie partie gór włącznie z przełęczą Tioga Pass.

Komunikacja
Yosemite leży blisko dużych kalifornijskich miast: San Francisco (337 km/209 mil), Sacramento (308 km/191 mil) oraz Reno w Newadzie (193 km/120 mil). Wymienione miasta mają dobre połączenia lotnicze z resztą Stanów Zjednoczonych. Odległość z San Francisco do Chicago wynosi 2970 km (1846 mil), do Nowego Jorku - 4160 km (2586 mil). Najdogodniejsze połączenie drogowe oferuje autostrada I-80 do Reno, a następnie stanowa Rt 395 do Lee Vining i Rt 120 z wjazdem przez przełęcz Tioga. Od zachodu do Parku prowadzą szosy 120 i 140, od południa - Rt 41. Dysponując czasem, można rozważyć dojazd z Las Vegas odległego o 500 km (300 mil).

Najlepsza pora na zwiedzanie
Analizując dane klimatyczne nietrudno zauważyć, że Park można zwiedzać przez cały rok, chociaż pewne względy przemawiają za wiosną lub latem. Wiosną, topniejące śniegi zasilają liczne, piękne wodospady, latem z kolei Park w całej okazałości stoi przed nami otworem. Z drugiej strony właśnie wtedy przyjeżdża najwięcej ludzi, tak więc dla turystów o samotniczym charakterze polecam jesień, a jeszcze lepiej zimę. Odradzam zwiedzanie w czasie tzw. długich weekendów, czyli Memorial Day, Labor Day i Constitution Day.

Zarys geologiczno-historyczny
Około 25 milionów lat temu nastąpiło wydźwignięcie wielkiego, granitowego masywu, który w dalekiej przyszłości miał stać się częścią gór Sierra Nevada. Na razie, był to niewysoki, pochylony ku południowemu zachodowi blok, w którym strumienie i rzeki z wolna żłobiły niewielkie dolinki.
10 milionów lat później cały teren uległ dalszemu podniesieniu, a na dnie pokrytej liściastym lasem pradoliny Yosemite pojawiły się nosorożce, tapiry i ogromne mastodonty. Mijały millenia. Obszar Yosemite nieustannie podnosił się do góry, a rzeki z coraz większym impetem, wdzierały się w podłoże, rzeźbiąc głębsze i bardziej strome doliny. Ustąpiła liściasta roślinność, w jej miejsce pojawiły się cedrowo-sekwojowe lasy — niechybna oznaka zbliżającej się epoki lodowcowej. Tak się szczęśliwie złożyło, że ok. 3 mln lat temu, w trakcie epoki lodowej Sierra osiągnęła już obecną wysokość wystarczającą, aby opady śniegu nie uległy stopieniu, lecz kumulowały się, tworząc potężne pola lodowe i lodowce. Przez ponad 2 mln lat wielkie „lodowe rzeki” (wywierające na głębokości 300 metrów ciśnienie rzędu 30 ton na każdy metr kwadratowy!) żłobiły i polerowały twarde granity podłoża. Zaostrzyły się obłe dotąd kształty gór, zmieniało się oblicze Yosemite.
Erozja rzeczna wzmocniona następnie niszczącą siłą lodowców nadała dolinom Sierry ich dzisiejszy, unikalny wygląd. Około 10 tys. lat temu klimat uległ znacznemu ociepleniu. Lodowce ustąpiły pozostawiając prawdziwe arcydzieło natury — dolinę Yosemite.

Zarys geologiczno-historyczny
Z biegiem lat dno Doliny zostało zasypane skalnym rumoszem, wyrównane przez rzekę i zarośnięte współczesnym lasem. Boczne dolinki, przy braku lodowca, zawisły nagle kilkaset metrów ponad dnem Doliny tworząc wspaniałe wodospady. Po raz kolejny życie wkroczyło do Yosemite, zwierzęta, jakie znamy dzisiaj: jelenie, niedźwiedzie, kojoty i pumy, żyjące pośród cedrowo-sosnowo-sekwojowego lasu.
Indianie zasiedlili Yosemite po ustąpieniu lodowca. Najstarsze znaleziska przedmiotów wykonanych ręką człowieka datowane są na 4500 lat wstecz. Najdawniejsi Indianie, których znamy z imienia - Ahwahneechee, zwani też Yo’hem-iteh, zasiedlili Dolinę ok. 1200 r. po Chrystusie i nazwali ją Ahwahnee (Wielka Gardziel).

Joseph Rutheford Walker i jego towarzysze, jako pierwsi biali ludzie zobaczyli Ahwahnee jesienią 1833 roku. Byli zbyt wyczerpani podróżą przez góry, aby zejść na jej dno. Ich odkrycie poszło w zapomnienie do czasu, gdy wybuchła kalifornijska gorączka złota i w 1851 r. na omawiane tereny wtargnął osnuty ponurą sławą batalion Mariposa, mający za zadanie usunięcie nieposłusznych Indian z ich kryjówek w górach. Jeden z członków batalionu — Lafayette Bunnell — zaproponował dla doliny nazwę Yosemite, od popularnego określenia mieszkających tam Indian.
Zaledwie cztery lata później dotarli do Yosemite pierwsi turyści, a po 8 latach szkice i fotografie tego pięknego miejsca obiegły całe Stany Zjednoczone, wzbudzając duże zainteresowanie i doprowadzając do podpisania w 1864 roku przez Abrahama Lincolna ustawy, w myśl której dolina Yosemite i jej sekwojowe zagajniki stawała się prawnie chronionym rezerwatem przyrody należącym do stanu Kalifornia. W 1868 roku do Yosemite przybył miłośnik przyrody, poeta i wybitny naukowiec John Muir. Jego walce o ochronę przyrody zawdzięczamy przekształcenie w 1890 roku tego „falującego, wzburzonego morza granitowych szczytów” w park narodowy. W 1984 r. UNESCO uznało Yosemite za Przyrodnicze Dziedzictwo Ludzkości.

Największe atrakcje
Park narodowy Yosemite, opisywany we wszystkich liczących się podręcznikach geografii, szczyci się największym polodowcowym kanionem na świecie. Ogromne ściany Half Dome, „Katedry” i granitowe urwisko El Capitan jawią się jak marzenie wytrawnym alpinistom. Poza doliną Yosemite park urzeka majestatycznymi, przekraczającymi 4300 m npm szczytami Sierry. Zielenią się łąki, szemrzą strumienie i huczą bajeczne wodospady. U wylotu dolin rosną unikalne, największe żyjące organizmy na ziemi — gigantyczne sekwoje. Ich wiek sięga 3 tysięcy lat! Obserwując przez ostatnią dekadę reakcje uczestników wycieczek na piękno przyrody Yosemite, mogę stwierdzić, że kolosalne wrażenie sprawia zagajnik mamucich sekwoi Mariposa Grove. Na drugim miejscu stawiam pejzaż doliny Yosemite podziwiany z parkingu Tunnel View, na trzecim ex aequo fantastyczny monolit El Capitan i wodospad Yosemite. Każde z tych miejsc zachwyca, dla mnie osobiście dolina Yosemite jest bez wątpienia najpiękniejszą doliną na świecie. Jednym z moich ulubionych miejsc w Parku jest urzekający widok całej Doliny ze skalnej krawędzi przy Glacier Point, a także okolice Olmsted Point, gdzie można urządzić krótszy lub dłuższy spacer po niewiarygodnie wypolerowanych skalnych powierzchniach, pośród tysiącletnich jałowców, z widokami na najwyższe partie gór i polodowcowe jeziora.

Informacja, ważne telefony, noclegi, rezerwacje
Dolina Yosemite z przyległymi terenami stała się obiektem weekendowych wycieczek dla mieszkańców Kalifornii i wakacji dla turystów z całego świata. Centralna informacja funkcjonuje pod adresem P.O.Box 577, Yosemite National Park, California 95389, tel. (209) 372-0200, internet: www.nps.gov/yose. Przy każdym z wjazdów otrzymamy folder z dokładną mapą oraz periodyk Yosemite Guide, informujący na bieżąco niemal o wszystkim, co może zainteresować turystę.
Nawałnica zwiedzających (ponad 3.5 mln rocznie) sprawia, że planując nocleg w lecie na terenie Parku, musimy dokonać rezerwacji. Procedura jest łatwa, pod jednym telefonem - (559) 252-4848 mieści się centralne biuro Yosemite Concession Services, które ma do dyspozycji 8 hoteli.
Miejsca na polach namiotowych można rezerwować dzwoniąc pod nr 1-800-365-2267 lub pisząc na adres: DESTINET, 9450 Carroll Park Drive, San Diego California 92121.
Ciekawostki
* Wysokość wodospadu Yosemite (dolny, górny i środkowe kaskady) wynosi 739 m (2,425 ft). Najbardziej imponujące kaskady można podziwiać z końcem wiosny i początkiem lata. Jesienią i zimą wodospady są żenująco ubogie!
* Najwyższa góra Yosemite — Mount Lyell sięga 3997 m npm.
* Wiek najstarszej sekwoi w Parku — Grizzly Giant — sięga 2700 lat, jednak starsze drzewo rośnie w sąsiednim - Sequoia National Park. Grizzly Giant ma 63.7 m (209 stóp) wysokości, średnica pnia u podstawy wynosi 8.84 m (29 stóp), jego objętość szacuje się na 850 m3.
Uwagi
* Gigantyczne sekwoje mamucie (Sequoiadendron gigantem) są największymi drzewami świata pod względem objętości i masy. Można powiedzieć, że są to największe organizmy żyjące na Ziemi. Najwyższymi drzewami świata są natomiast kalifornijskie czerwone sekwoje nabrzeżne, tzw. redwoods (Sequoia sempervirens), natomiast najstarszymi są sosny z Białych Gór w Newadzie.

Tekst i zdjęcia: Andrzej Kulka

Kategoria: Podróże > Podróże z Andrzejem Kulką

Data publikacji: 2019-02-20