Każda osoba, która przeszła sporny rozwód wie ile stresu trzeba znieść, aby zakończyć toksyczny związek małżeński. Według badań rozwody zajmują drugie miejsce, jeżeli chodzi o poziom stresu w wydarzeniu życiowym.

Pierwsze miejsce zajmuje śmierć bliskiej osoby. Czasami zdarza się, że oboje małżonków siadają przy jednym stole ze swoimi adwokatami i dogadują się polubownie, rozwiązując wszystkie kwestie majątkowe i rodzinne. Jednakże z mojego doświadczenia większość spraw rozwodowych toczy się jak „wojna”, w której nikt nie wygrywa, a najbardziej są pokrzywdzone dzieci. Spory toczą się o nieruchomości, plany emerytalne, konta bankowe, samochody, meble, ale także o widelce i stare rowery. Małżonkowie często tracą rozsądek i kierują się emocjami, które opierają się na zawiści, nienawiści i goryczy.
Te emocje powodują, że małżonek kieruje się jednym celem, aby „zniszczyć” tę drugą osobę, aby ją ukarać. Prawdziwymi ofiarami takich rozwodów są dzieci. Rozżaleni małżonkowie często nie są świadomi, że takim zachowaniem krzywdzą swoje dzieci. Dzieci są używane jak pionki w szachach i oboje rodziców mogą być temu winni. Zdarza się, że ojcowie walczą o równy podział czasu z dziećmi, tzw. joint residential custody tylko dlatego, aby nie płacić na nie alimenty dla matki. Jeżeli dzieci spędzają tyle samo czasu z obojgiem rodziców, powiedzmy tydzień z matką i tydzień z ojcem, to argument jest, że alimenty się wykluczają. Jednak prawo dyktuje inaczej. Joint residential custody, czyli równy podział zamieszkania dzieci pomiędzy rodzicami nie anuluje alimentów na dzieci. Jeśli oboje rodziców zarabia tyle samo, to przy zgodzie sądu można anulować alimenty na dzieci. Natomiast jeżeli jest różnica w zarobkach i powiedzmy matka zarabia mniej, to prawo nie pozwala jej się wyrzec alimentów na dzieci, bo to prawo nie należy do niej, tylko do dzieci. Drugim przykrym zjawiskiem w sporach o dzieci to parental alienation, czyli alienacja od dzieci jednego z rodziców. Najczęściej zdarzający się przykład to matka, która przelewa swój żal i gniew poprzez utrudniania spotkań między ojcem a dziećmi. Matka wpaja, że tata „nas” zostawił i nie zdaje sobie sprawy, że jej negatywne emocje i rozmowa ma wpływ na dzieci. Te emocje przechodzą na dzieci i one zaczynają widzieć ojca w negatywnym świetle. Po czasie takie pranie mózgu dzieciom powoduje, że dzieci nie chcą widywać się z ojcem. Prawo określa to jako alienacja rodzica, czyli parental alienation. Jeżeli wyznaczony przez sąd psycholog stwierdzi, że matka alienuje dzieci od ojca to sąd może nakazać, aby dzieci zamieszkały z ojcem po to, aby można było naprawić związek rodzicielski. Sąd nie toleruję zachowania przez rodziców, które doprowadzają do rozpadu związku rodzicielskiego między dzieckiem a rodzicem. Spór o dzieci to nie gra. Niewłaściwe zachowanie przez rodziców i mieszanie dzieci w dorosłe spory ma konsekwencje prawne. W ekstremalnych sytuacjach sąd zmienia głównego opiekuna, z którym dzieci mieszkają, aby naprawić związek rodzicielski z rodzicem, który był odsunięty od dzieci. Pamiętać trzeba, że rozwód jest pomiędzy małżonkami, a nie pomiędzy rodzicami i dziećmi. Wiedząc jaki stres przechodzimy podczas rozwodu, próbujmy uchronić nasze dzieci przed takim stresem. Kierujmy się dobrem dzieci, a nie naszymi negatywnymi emocjami.

Mec. Joanna Ewa Nowokuński

Kategoria: Porady > Prawne

Data publikacji: 2018-12-11