Jesteś niewinny, dopóki prokurator nie udowodni postawionych przeciwko tobie zarzutów karnych.
„Pani Mecenas, kilka dni temu goniec dostarczył mojej żonie pozew rozwodowy. Po dwóch dniach zadzwonił do mnie sąsiad, informując mnie, że stoi pod moim budynkiem policja Nowojorska, która szuka mnie po to, aby mnie aresztować. Strasznie się przestraszyłem, bo nigdy nie byłem karany i nie miałem pojęcia co by NYPD ode mnie chciała. Natychmiast zadzwoniłem do mojej Pani Adwokat od rozwodu, która skontaktowała się z policją. Po jakimś czasie byłem poinformowany, że moja żona zgłosiła jakieś fałszywe oskarżenia przeciwko mnie. Byłem aresztowany i mam sprawę karną na podstawie kłamstw żony. Co mam robić dalej? Czy za takie kłamstwa grozi coś mojej żonie? -- Mariusz K.”
Panie Mariuszu, według prawa, jest Pan niewinny, dopóki prokurator nie udowodni postawionych przeciwko Panu zarzutów karnych. Jednakże jak już Pan sam doświadczył, nie był Pan w stanie uniknąć oficjalnego aresztu. Natomiast to jest tylko początek procesu karnego. Jak mówi stare przysłowie, „kłamstwa mają krótkie nogi”. Najważniejszą rzeczą w takiej sytuacji to dobry adwokat od spraw karnych i mocna psychika. ” Ofiara”, która składa fałszywe zeznania robi to w celu, aby jakimś sposobem pozbyć się drugiej osoby. Z mojego doświadczenia najczęściej fałszywe oskarżenia służą jako sposób, aby osobę na nielegalu wrzucić w deportację. Proces deportacyjny bardzo często jest uruchomiony przez areszt, bo podczas aresztu każdy oskarżony ma robione odciski palców. Odciski palców oczywiście trafiają dalej do władz federalnych, które je trzymają w bazie danych. Władze imigracyjne mają do tej informacji dostęp i dlatego przy każdej petycji imigracyjnej aplikant musi iść na odciski palców. To służy, aby ustalić, czy aplikant był kiedykolwiek aresztowany. Natomiast jeżeli chodzi o sprawę karną, „ofiara” nie zdaje sobie sprawy, że samo złożenie protokołu na policji to nie koniec. Przez jakiś czas „ofiara” ma spokój, bo nie musi stawiać się do sądu karnego tak, jak w przeciwieństwie do niej musi to robić oskarżony. Im bliżej sprawa karna trafia na proces, czyli trial, tym więcej prokurator zaczyna się interesować sprawą poza aktem odkażającym i to, co jest napisane w protokole. W rzeczywistości policja nie prowadzi żadnego śledztwa w sprawach o przemoc. Oświadczenie jednej osoby wystarczy, aby ktoś był aresztowany. Natomiast, dopiero prokurator, jednakże często zbyt późno, zaczyna szczegółowe dochodzenia. Jak już pisałam powyżej, takie dochodzenia i wstępne przesłuchania świadków odbywają się wtedy, kiedy już jest ustalona data przez sędziego na rozprawę. Prokurator ma wszelki obowiązek prawny, aby udowodnić wszystkie zarzuty karne przeciwko oskarżonemu. Do tego jest potrzebna również „ofiara”, osoba składająca zawiadomienie na policji, która musi zeznawać na żywo przed ławą przysięgłych lub sędzią. Akt oskarżenia lub pisemny protokół nie wystarcza, aby skazać oskarżonego. Podczas procesu, ława przysięgłych lub sędzia oceniają wiarygodność zeznań “ofiary”, jak też dowodów. Adwokaci i prokurator głównie zadają pytania, które mają doprowadzić do “prawdy”. Cwane i wyrafinowane “ofiary” nie mają szans w takiej bitwie z doświadczonym adwokatem od spraw karnych. Obrona też oczywiście prowadzi swoje dochodzenia i bada wszelkie “dowody”. W takich sytuacjach najczęściej nie dochodzi do skazania oskarżonego. Uniewinnienie jest dowodem, że “ofiara” skłamała lub po prostu nie była wiarygodna i coś się ławie przysięgłych nie zgadzało. Jednakże czy ta “ofiara” ponosi konsekwencje za fałszywe oskarżenia? W rzeczywistości prokurator bardzo rzadko oskarża “ofiarę” o złożenie fałszywych oskarżeń, lecz prawo mu na to pozwala. Tak może to wyglądać, ale niekoniecznie, gdyż trudno jest ocenić, jedynie z Pana zapytania, na ile wiarygodne i zasadne były oskarżenia rzekomej ofiary. Ale jak opisałam powyżej proces karny oraz doświadczony obrońca karny będzie w stanie to wykazać.
Mec. Joanna Ewa Nowokuński
Tel.: 347 743 9058
Kategoria: Porady > Prawne
Data publikacji: 2018-10-23
