Wielu z nas już niedługo będzie składać deklarację podatkową za rok 2015. Nie każdy jednak musi się rozliczać.

Prawdopodobnie nie należysz do tych osób, jeśli osiągasz jakikolwiek dochód. I pomimo, że duża część podatku jest płacona w formie zaliczki, ciągle musisz złożyć deklarację w celu określenia dokładnej kwoty opodatkowanego dochodu i końcowego rachunku podatkowego.

Rozliczenie podatku to proces większości z nas znany, i przez większość z nas nie lubiany – nawet jeśli dostajemy zwrot. Nieważne czy twoja sytuacja podatkowa jest zupełnie prosta czy też skomplikowana; Internal Revenue Service i tak chce od ciebie informacji i dokumentacji.

Więc na czym właściwie polega rozliczanie się? Musisz zdecydować, jaką deklarację złożyć (masz do wyboru trzy), jaki jest twój status podatnika (jest ich pięć), jakiej metody odliczenia użyć (standardowej lub szczegółowej – standard/itemized) i na koniec wyliczyć, ile dokładnie pieniędzy dostanie od ciebie IRS. I masz na to wszystko ograniczoną ilość czasu! 

Jakikolwiek status odpowiada twojej sytuacji, pamiętaj, że wybierasz go w oparciu o stan z dnia 31 grudnia roku podatkowego. Jeśli więc byłeś singlem ostatniego dnia roku i wziąłeś ślub w Nowy Rok, czyli 1 stycznia, dla celów rozliczeniowych IRS przydziela ci kategorię indywidualnego podatnika. Następnie IRS bierze pod uwagę twój wiek. W większości wypadków, każdy kto osiąga dochód, musi płacić podatek. Ale są specjalne warunki dla dzieci poniżej 14 roku życia, które mają dochód z inwestycji. Osoby w wieku 65 lat lub więcej pod koniec roku podatkowego mogą zarobić więcej niż młodsi podatnicy, zanim powstanie dla nich obowiązek rozliczania się.

Aby zadecydować czy powinniśmy się rozliczyć, zadajmy sobie na początek kilka podstawowych pytań, które pomogą nam w podjęciu decyzji dotyczącej wypełnienia deklaracji podatkowej za rok 2015:

• czy zarobiliście powyżej $10,350 dla osób indywidualnych lub $20,700 dla małżeństw?
• czy potrącane zostały federalne podatki z wypłat z funduszu emerytalnego lub dochodów z pracy?
• czy pracowaliście jako podwykonawcy, subkontraktorzy lub osoby samozatrudniające się z dochodem powyżej $400 na rok?
• czy kwalifikujecie się Państwo na zapomogę federalną dla nisko zarabiających rodzin lub osób indywidualnych (Earned Income Credit)?
• czy sprzedaliście dom?

Jeśli chociaż na jedno z tych pytań odpowiecie Państwo twierdząco, to musicie złożyć deklarację podatkową za rok 2015.

Niepracujący emeryci nie mają obowiązku się rozliczać, chyba że mają dochód z oszczędności złożonych w lokatach bankowych lub jakiś inny dochód, na przykład z domu wielorodzinnego lub działalności gospodarczej.

Pomimo tego, że osoby zarabiające poniżej limitu nie muszą się rozliczać, to jednak radzę, aby to uczynili. Powodów jest kilka:

• Być może są Państwo uprawnieni do kredytów podatkowych, na przykład tzw. Earned Income Credit, który jest szczególnie hojny dla rodzin z dziećmi;
• Możliwe, że Państwa podatki zostały nadpłacone i należy się Państwu zwrot.
• Pomimo wszystko, warto jest rozliczyć się, poniewać takie rozliczenie podatkowe często wymagane jest w wielu okolicznościach.

Dobra wiadomość jest taka, że muszą Pańswo złożyć tylko jedną deklarację podatkową w ciągu roku, niezależnie od ilości prac wykonywanych, ilości otrzymanych W-2 i ilości stanów, w których w ciągu tego roku mieszkaliście.

Seniorzy, którzy skończyli 65 lat nie muszą wypełniać zeznania podatkowego, jeżeli zarobili w 2015 roku poniżej $11,850 (w przypadku małżeństwa emerytów –$23,100). Dla przypomnienia - emerytura Social Security nie jest opodatkowana dla osób z umiarkowanym dochodem z innych źródeł.

Jeśli, powiedzmy, ciągle ktokolwiek z Państwa mieszka z rodzicami, którzy w rozliczeniu podają, że jesteście na ich utrzymaniu, to możecie być dla nich zasobem finansowym i pomóc w zaoszczędzeniu pewnej ilości pieniędzy. Ale nie muszą Państwo wtedy rozliczać się oddzielnie. Ale jeśli utrzymujecie się sami i pracujecie na pełen etat, prawdopodobnie będą musieli Państwo wypełnić parę dokumentów dla rządu.

Prawidłowe rozliczanie się z podatków jest jedną z najbardziej istotnych rzeczy, z którą stykamy się w czasie naszego życia w USA. Ten obowiązek dotyczy obywateli i rezydentów USA, jak również osób bez uregulowanego statusu w Stanach Zjednoczonych, które uzyskują dochód w ciagu roku fiskalnego.

Status imigracyjny nie ma nic wspólnego ze statusem podatkowym. Osoby z numerem ITIN, czyli z numerem zastępczym, podlegają takim samym regułom, jak posiadacze numerów Social Security.

Obowiązek rozliczeń jest niestety przykrym obowiązkiem, ale proszę pamiętać, iż często koniecznym, szczególnie dla osób starających się o stanowe ubezpieczenie zdrowotne lub obywatelstwo, przy rozmowie kwalifikacyjnej do otrzymania zielonej karty, dla osób ubiegających się o pożyczkę bankową lub dla tych o niskich dochodach, które mogą otrzymać nawet kilka tysięcy dolarów zapomogi ze względu na niskie dochody i dzieci pozostające na ich utrzymaniu. Musimy przedstawić naszą deklarację podatkową również przy sponsorowaniu osób na stały pobyt w USA lub zakupie nieruchomości, a także w wielu innych równie ważnych sytuacjach życiowych.

Jeżeli macie Państwo numer Social Security, to powinniście na niego się rozliczać. Jeżeli go nie posiadacie, to radzę, aby uzyskać numer indentyfikacyjny podatnika, tak zwany ITIN (Individual Taxpayer Identification Number).

ITIN jest to dziewięciocyfrowy numer nadawany osobom przebywającym w Stanach najczęściej na nieważnej wizie i nieuprawnionym do otrzymania numeru Social Security, po to tylko, by mogli oni się rozliczać i zapłacić odpowiednie podatki.

Aby otrzymać numer ITIN należy wypełnić deklarację podatkową i wraz z wypełnioną aplikację W-7 oraz z opłatą za naliczone nam podatki i ważnym paszportem zanieść do lokalnego biura IRS.

Katarzyna Łagodzka-Ginsburg

Kategoria: Porady > Podatki

Data publikacji: 2016-01-25